શ્રી ભગવાન બોલ્યા :

તને નિષ્પાપને મારું સારમાં સાર જ્ઞાન આ;
કહું વિજ્ઞાનની સાથે, જે જાણ્યે દોષથી છૂટે.
૧/૯

શ્રેષ્ઠ વિદ્યા, પરમસાર, આ છે પવિત્ર ઉત્તમ;
અનુભવાય પ્રત્યક્ષ, સુકારે, ધર્મ્ય અક્ષય .
૨/૯

જે મનુષ્યો અશ્રદ્ધાથી માને આ ધર્મને નહિ;
તે ફરે મૃત્યુ સંસારે, મને એ પામતા નહિ.
૩/૯

અવ્યક્ત રૂપ હું થી જ ફેલાયું સર્વ આ જગત;
હું - માં રહ્યા બધા ભૂતો, હું એ માહી રહ્યો નથી
૪/૯

નથીએ કો હું માં ભૂતો, જો મારો યોગ ઈશ્વરી;
ભૂતાધાર, ન ભૂતોમાં, ભૂત સર્જક રૂપ હું.
૫/૯

સર્વગામી મહા વાયુ નિત્ય આકાશમાં રહે;
તેમ સૌ ભૂત મારામાં રહ્યા છે, એમ જાણજે.
૬/૯

કલ્પના અંતમાં ભૂતો મારી પ્રકૃતિમાં ભળે;
આરંભ કલ્પનો થાંતા સરજુ એ સર્વને ફરી.
૭/૯

નિજ પ્રકૃતિ આધારે સરજુ છું હું ફરી ફરી;
સર્વ આ ભૂતનો સંઘ બળે પ્રકૃતિને વશ .
૮/૯

પણ એ કોઈએ કર્મ મુજને બાંધતા નથી ;
કાં જે રહ્યો ઉદાસી શો કર્મે આસક્તિહીન હું.
૯/૯

પ્રકૃતિ પ્રસવે શ્રુષ્ટિ મારી અધ્યક્ષતા વડે;
એના કારથી થાય જગતના પરિવર્તનો .
૧૦/૯

અવજાણે મને મૂઢો માનવી-દેહને વિષે ;
ન જાણતા પરમભાવ મારો ભૂત મહેશ્વરી.
૧૧/૯

વૃથા આશા, વૃથા કર્મો, વૃથા જ્ઞાન કુબુદ્ધીના;
રાક્ષસી આસુરી એઓ સેવે પ્રકૃતિ મોહિની.
૧૨/૯

મહાત્માઓ મને જાની ભૂતોનો આદિ અવ્યય,
અનન્ય મનથી સેવે દૈવી પ્રકૃતિ આશર્યા.
૧૩/૯

કીર્તિ મારી સદા ગાતા, યાત્નવાન વ્રતે દ્રઢ ;
ભક્તિથી મુજને વંદી ઉપાસે નિત્ય યોગથી.
૧૪/૯

જ્ઞાનયગ્નેય કો ભક્તો સર્વવ્યાપી મને ભજે;
એક્ભાવે, પૃથગભાવે, બહુ રીતે ઉપાસતા.
૧૫/૯

હું છું ક્રતુ, હું છું યજ્ઞ, હું સ્વધા, હું વનસ્પતિ;
મંત્ર હું, ધૃત હું શુદ્ધ, અગ્નિ હું, હું જ આહુતિ.
૧૬/૯

હુંજ આ જગનો ધાતા, પિતા,માતા,પિતામહ;
જ્ઞેય પવિત્ર ઓમકાર, ઋગ,યજુર,સામવેદ હું.
૧૭/૯

પ્રભુ, ભર્તા , સુહ્રદ, સાક્ષી નિવાસ શરણું ગતિ;
ઉત્પત્તિ પ્રલય, સ્થાન, નિધાન બીજ અવ્યય.
૧૮/૯

તપુ હું, જળને ખેંચું, મેઘને વરસાવું હું;
અમૃત હું, હું છું મૃત્યુ, સત્ ને અસતેય હું.
૧૯/૯

પી સોમ નિષ્પાપ થઇ ત્રિવેદી
યજ્ઞો વડે સ્વર્ગ્નીવાસ યાચે;
ને મેળવી પુણ્ય સુરેન્દ્ર્લોક
ત્યાં દેવાના વૈભવ દિવ્ય માણે
૨૦/૯

એ ભોગવી સ્વર્ગ વિશાલ એવું
પુણ્યો ખુટયે મર્ત્ય વિષે પ્રવેશે;
સકામ એ વૈદિક કર્માંમાર્ગી
આ રીત ફેરા ભાવના કરે છે.
૨૧/૯

અનન્ય ચિત્તથી જેઓ કરે મારી ઉપાસના,
તે નીત્યયુક્ત ભક્તોના યોગક્ષેમ ચલાવું હું.
૨૨/૯

તેમ જે ભક્ત શ્રદ્ધાથી ઉપાસે અન્ય દેવને,
વિધિપૂર્વક નાં તોયે, તેઓ એ પૂજાતા મને;
૨૩/૯

કાં જે હું સર્વ યજ્ઞોનો ભોક્તા ને પ્રભુ છું વળી;
પરંતુ તે પડે, કાં જે ના જાને તત્વથી મને.
૨૪/૯

દેવપૂજક દેવોને, પિતૃનાં પિતૃને મળે,
ભૂત પૂજક ભૂતોને, મારા બકત મને મળે.
૨૫/૯

પત્રમ પુષ્પમ ફલમ તોયમ જે આપે ભક્તિ થી મને
ભક્તિથી એ અપાયેલું આરોગું યત્નવાન નું.
૨૬/૯

જે કરે ભોગવે વા જે, જે હોમે દાન જે કરે,
આચરે તપને વા જે, કરે અર્પણ તે મને.
૨૭/૯

કર્મના બંધનો તોડીશ આમ સુખ દુખદા,
સન્યાસયોગથી મને પામીશ મુક્ત થઇ.
૨૮/૯

સમ હું સર્વ ભૂતોમાં વા'લા વેરી મને નથી,
પણ જે ભક્તિથી સેવે, તેમાં હું મુજ માહ્ય તે.
૨૯/૯

મોટોયે કો દુરાચારી એકચિત્તે ભજે મને,
સાધુ જ તે થયો માનો, કા જે નિશ્ચયમાં ઠર્યો.
૩૦/૯

શીઘ્ર એ થાય ધર્માત્મા, પામે શાસ્વત શાંતિ ને,
પ્રતિજ્ઞા કરું છું મારા, ભક્તો નો નાશ ના કદી.
૩૧/૯

સ્ત્રીઓ વૈશ્યો તથા શુદ્રો જીવો પાપી'ય યોનીના
જો આશરો લે તો તેય પામે પરમ ગતિ.
૩૨/૯

પવિત્ર બ્રાહ્મણ ક્ષત્રી ભક્તની વાત શી પછી,
દુ:ખી અનિત્ય આ લોકે પામેલો ભજ તું મને.
૩૩/૯

મન-ભક્તિ મને અર્પ, મને પૂજ મને નમ,
મ'ને જ પામશે આવા યોગથી મત્પરાયણ.
૩૪/૯

શ્રીકૃષ્ણાર્જુન વચ્ચેના સંવાદનો’જ્ઞાન નો સાર’ નામનો નવમો અધ્યાય સંપૂર્ણ